Ανακεφαλαίωση της σεζόν του κ. Robot: Επεισόδια 1, 2 και 3 της συναρπαστικής νέας παράστασης του Christian Slater

Το αναγνωρισμένο δράμα του Christian Slater έφτασε επιτέλους στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Μόλις ένα μήνα αφότου ο Ντον Ντράπερ διαλογίστηκε για τελευταία φορά από τις οθόνες μας, προειδοποιώντας για το τέλος μιας χρυσής εποχής της τηλεόρασης, τα ακροατήρια της Πολιτείας εισήχθησαν στο πιο συναρπαστικό νέο αντιχέρο της τηλεόρασης εδώ και χρόνια. Οι πρώτες στιγμές του Κύριε Ρομπότ Ο θεαματικός αυτοπεποίθηση πιλότος εισάγει τον Elliot Alderson (Rami Malek) ως ένα είδος ψηφιακού Dexter, έναν εξαιρετικά εξειδικευμένο χάκερ άγρυπνου που αποκαλύπτει διαδικτυακές παρανομίες ως διέξοδο για τους δικούς του δαίμονες.

«Είμαι καλός να διαβάζω ανθρώπους. Το μυστικό μου είναι ότι ψάχνω για τα χειρότερα σε αυτά », εξηγεί και είναι εύκολο να φανταστώ μια μορφή« case of the week »που χτίστηκε γύρω από αυτήν την υπόθεση, με την Elliot να παίρνει ένα διαφορετικό σκιερό αστέρι επισκέπτη κάθε εβδομάδα, να χτενίζει τα κοινωνικά τους μέσα και χάκερ στους διακομιστές τους και τελικά τους αντιμετώπιζε με τις αμαρτίες τους, όπως κάνει με τον παιδικό πορνογράφο «Ρον» στο καφενείο. Αλλά Κύριε Ρομπότ δεν είναι αυτή η παράσταση.

Καθώς ο Dexter εργάζεται για το αστυνομικό τμήμα κάθε μέρα, ο Elliot εργάζεται για μια εταιρεία ασφάλειας στον κυβερνοχώρο που προστατεύει τις μεγάλες εταιρείες από ανθρώπους σαν κι αυτόν. Και, όπως ο Dexter, ο Elliot οδηγεί το κοινό στο μυαλό του μέσω ενός αποκαλυπτικού, μονότονου voiceover. Αλλά εδώ οι συγκρίσεις τελειώνουν, επειδή το τέταρτο VO που σπάει το τείχος του Elliot κάνει κάτι πολύ πιο ανατρεπτικό, κάνοντας τον θεατή ως δημιουργία του ασταθούς, παρανοϊκού μυαλού του - ενός φανταστικού φίλου, ή λιγότερο φιλανθρωπικά μια αυταπάτη.

Ο Έλιοτ δεν έχει καμία ικανότητα να συνδεθεί με ανθρώπους στον πραγματικό κόσμο, εκτός από τους πειραματισμούς - ακόμη και την παιδική φίλη Άντζελα (Portia Doubleday) και τη θεραπευτή του Κρίστα (Gloria Reuben), και οι δύο προσπαθούν ανεπιτυχώς να τον φτάσουν. Ως έμπιστος, βλέπουμε μόνοι μας τον Έλιοτ στο σπίτι, όπου τρέφει τα ψάρια του, παίρνει μορφίνη σε επιμελώς μετρημένες δόσεις και περιστασιακά κλαίει ανεξέλεγκτα όταν «δεν μπορεί να κρατήσει τη μοναξιά του».

Μπείτε στον μυστηριώδη κ. Robot του Christian Slater, ο οποίος θέλει να σπάσει τον Έλιοτ από την άθλια φυλακή του και να του δώσει ένα σκοπό στην ομάδα χαμηλού fi-hacker FSociety. Βασισμένο σε μια αποθήκη στο Coney Island, η αποστολή του ομίλου Robin Hood σε στιλ «αναδιανομή του πλούτου» με τη διαγραφή του καταναλωτικού χρέους παίζει ακριβώς την απογοήτευση της Elliot με την εταιρική Αμερική.

Αλλά μαθαίνουμε από το δεύτερο επεισόδιο ότι η Έλιοτ έχει περισσότερους αντιπάλους από τον κ. Ρομπότ και αρνείται να διακινδυνεύσει τη ζωή ανατινάχοντας τον αγωγό φυσικού αερίου κάτω από την εφεδρική εγκατάσταση της Evil Corp, Steel Mountain. Μόλις ο κ. Ρομπότ βρει το «σφάλμα» του Έλιοτ, το ελάττωμα στο σύστημά του, καταφέρνει να τον πείσει διαφορετικά. «Ο μπαμπάς μου ήταν ο μόνος στον οποίο μπορούσα να μιλήσω, αλλά πέθανε», μαθαίνουμε στην πρώτη σκηνή του Έλιοτ και στο επεισόδιο τρία η FSociety διαρρέει έγγραφα που επιβεβαιώνουν ότι η E-Corp ήταν υπεύθυνη για τη διαρροή τοξικών αποβλήτων που τον σκότωσε. Μια προσωπική βεντέτα είναι πιο πειστική από μια ιδεολογική, και έτσι ο Έλιοτ μπήκε.

Υπάρχει επίσης μια αίσθηση ότι ο κ. Ρομπότ γίνεται ένα είδος φραγκοσυκιάς για τον ίδιο τον Έλιοτ: αφού ο Έλιοτ αφηγείται την ιστορία του μπαμπά του που τον ώθησε έξω από το παράθυρο με θυμό, ο κ. Ρομπότ αντικατοπτρίζει το συμβάν ωθώντας τον από το κιγκλίδωμα στο Coney Island , και οι δύο πράξεις είναι τιμωρία για μια αντιληπτή προδοσία.

Δεν είναι ο κύριος Robot που καταλήγει να σπάσει τον «κρύο, τέλειο λαβύρινθο» που δημιούργησε ο Elliot για τον εαυτό του, αλλά ο Shayla (Frankie Shaw), ο γείτονάς του που ασχολείται με τα ναρκωτικά και έχει εισαχθεί ως ρηχή ενόχληση και γρήγορα γίνεται πολύ περισσότερο. Είναι πολύ, πολύ γοητευτικό όταν η Έλιοτ την ζητά αδέξια να είναι η κοπέλα του, ως μέρος της προσπάθειάς του να αγκαλιάσει την κανονική ζωή, και ακόμη περισσότερο όταν αποκαλύπτει τον δικό της λαβύρινθο, που είναι για την τέχνη. Είναι εκπληκτικό το πόσο βαθιά γνώση έχει ο Shayla, επισημαίνοντας ότι η παραβίαση των δεδομένων κάποιου δεν είναι το ίδιο με το να τα γνωρίζει κανείς στην πραγματική ζωή.

Επίσης, στο τρίτο επεισόδιο ξεφεύγουμε για πρώτη φορά από την προοπτική του Έλιοτ, ερευνώντας την οικογενειακή ζωή του φιλόδοξου καρχαρία της E-Corp Tyrell Wellick (Martin Wallström), ο οποίος πέρασε για τη θέση CTO που θέλει. Αν και ο Tyrell's Αμερικάνος ψυχοπαθής παγίδες και αδίστακτοι σχεδιασμοί θα πρέπει να αισθάνονται οικείοι, είναι απλώς αρκετά λοξό για να αισθάνεται φρέσκος - ο γραμματέας που σαγηνεύει για πληροφορίες είναι άντρας, όχι γυναίκα και όταν ασχολείται με BDSM με την παγωμένη σύζυγό του Joanna (Stephanie Corneliussen), είναι για την ευχαρίστησή της και όχι αυτό. Έχει τόσο πολύ έλεγχο που αναρωτιέμαι αν είναι ο πραγματικός εγκέφαλος.

Ο Tyrell κάνει επίσης την E-Corp λιγότερο αόριστη απειλή, δίνοντάς της ένα ανθρώπινο πρόσωπο και, κυρίως, ένα ανθρώπινο πρόσωπο που ταιριάζει με τον Elliot. Βλέπουμε μερικούς χαρακτήρες να διακόπτουν τη φωνή του Elliot, αλλά ο Tyrell επαναλαμβάνει ορισμένα κομμάτια του, αποδεικνύοντας ότι ξέρει ακριβώς πώς τον διαβάζει ο Elliot. Τουλάχιστον, φαίνεται να ξέρει. Ακριβώς όπως οι άντρες στο μετρό φαίνεται να ακολουθούν τον Έλιοτ. Αλλά είναι απλώς παρανοϊκός, ή είναι πραγματικά έξω για να τον πάρει;

Μου πήρε μέχρι το δεύτερο επεισόδιο για να καταλάβω ότι όλοι αναφέρονται στην E-Corp με το ψευδώνυμο «Evil Corp», επειδή όλα όσα βλέπουμε είναι λοξά από την προοπτική του Elliot. Μου αρέσει αυτή η συσκευή για τον τρόπο που παίρνει τον «αναξιόπιστο αφηγητή» σε ένα νέο επίπεδο, όπου ουσιαστικά όλα όσα βλέπουμε και ακούμε μπορούν να αμφισβητηθούν. «Παρακαλώ πες μου ότι το βλέπεις κι αυτό», μας λέει ο Έλιοτ στο τέλος του πιλότου, αλλά η αλήθεια είναι ότι βλέπουμε μόνο αυτό που βλέπει, και αυτό είναι πιθανώς μια ατελείωτα συναρπαστική υπόθεση.

- «Νομίζαμε συλλογικά ότι ο Steve Jobs ήταν σπουδαίος άνθρωπος ακόμα και όταν ξέραμε ότι έκανε δισεκατομμύρια από την πλάτη των παιδιών; Ή μήπως είναι ότι όλοι οι ήρωές μας είναι πλαστοί [κομμένοι στους Bill Cosby, Lance Armstrong] και ο ίδιος ο κόσμος είναι μόνο ένα μεγάλο φάρσα. Spamming ο ένας τον άλλον με την καύση σχολιασμό μαλακίες μας που μεταμφιέζονται ως διορατικότητα, τα κοινωνικά μέσα μας πλαστά ως οικειότητα. Δεν νομίζω ότι σκοπεύουμε να αποκτήσουμε γνώση της Elliot για τα πάντα, αλλά είναι δύσκολο να διαφωνήσουμε με πολλά από αυτά.

- Είμαι απόλυτα στο πλευρό της Elliot, όσο η φρικτή γεύση του Ollie στην ποπ κουλτούρα, αλλά με έχασε όταν άρχισε Αγώνες πείνας . Αυτό από μόνο του είναι σίγουρα απόδειξη ότι δεν θέλουμε να πάρουμε τον λόγο του Έλιοτ ως ευαγγέλιο.

- «Πίστεψέ με, είναι μία από τις καλές». Αυτή η γραμμή για την Άντζελα φαίνεται ότι έχει φορτωθεί κάπως, γιατί γνωρίζουμε ότι η προοπτική του Έλιοτ για τον κόσμο είναι λοξή. Είναι αυτή είναι μια από τις καλές;

- Ένας λογαριασμός Ashley Madison ήταν ένας από τους πολλούς διακριτικούς λόγους που η Elliot αποκάλυψε όταν χάκαρε τον φίλο της Krista στον πιλότο & hellip; και αυτό το επεισόδιο προβλήθηκε αρχικά στις 24 Ιουνίου 2015, λίγες εβδομάδες πριν από την πραγματική διαρροή του Ashley Madison. Αυτή η παράσταση είναι ένα είδος χρημάτων.

- Ο δημιουργός Sam Esmail είπε ότι σκέφτηκε αρχικά Κύριε Ρομπότ ως σενάριο χαρακτηριστικών, και η σεζόν είναι ουσιαστικά ενεργεί ένα από αυτό το σενάριο, οπότε υποθέτω ότι πολλά από τα μυστήρια που δημιουργούνται εδώ δεν θα επιλυθούν πλήρως μέχρι πολύ αργότερα στη σειρά - για παράδειγμα, ακριβώς τι συνέβη με τον μπαμπά του Έλιοτ, γιατί απολύθηκε από την E-Corp και γιατί ήταν τόσο εξοργισμένος με τον Έλιοτ που είπε στη μαμά του για τη λευχαιμία. Προς το παρόν, το μόνο που γνωρίζουμε σίγουρα είναι ότι η Έλιοτ είχε μια πολύ λυπημένη παιδική ηλικία και μια πολύ κρύα μητέρα.